Darwins vos (Lycalopex fulvipes) staat helaas op de lijst met bedreigde diersoorten en komt alleen voor op het eiland Chiloé en op het vasteland van Chili in het Nahuelbuta National Park en dan ook alleen in (de buurt van) de bossen. Deze vos is in 1834 voor het eerst gezien op het eiland San Pedro voor de kust van Chili door …, tromgeroffel: Charles Darwin (de naam had het kunnen verklappen). Darwin ontdekte deze vos tijdens zijn reis van 1831 -1836 met de HMS Beagle.
Kenmerken van Darwins vos
Deze vos heeft een donkerbruine vacht met rode plekken op de kop / in het gezicht. De keel en buik zijn vaak wit. De poten van Darwins vos zijn korter dan bij andere vossen.
Darwins vossen wegen ongeveer 2 tot 4 kg. Het zijn dus geen grote dieren, want de gemiddelde, goed verzorgde kat in Nederland weegt ook al snel 3-5 kg.
Er is door veel mensen lang gedacht dat Darwins vos een subsoort van de patagonische vos was, maar genetische analyse heeft uitgewezen dat deze vos echt een aparte soort is.
Voedsel
Darwins vos is voornamelijk actief tijdens de schemering of kort voor zonsopgang, dan gaat hij op zoek naar voedsel. Deze vos eet voornamelijk kleine zoogdieren, reptielen, ongewervelden en kevers. Als die niet voorhanden zijn, dan eet deze vos ook vruchten en bessen. Als het echt niet anders kan eten ze ook kleine amfibieën en vogels, maar liever niet.
Bedreigd
Doordat bossen verdwijnen wordt het leefgebied zowel op het vasteland als op het eiland steeds kleiner. Daarnaast zijn wilde honden en mensen, die denken dat deze vossen kippen doden (wat niet zo is), een grote bedreiging voor deze soort.
Ook wordt dit bedreigde dier ook nog eens veel geplaagd door de bacterie (Mycoplasma haemocanis), die hecht aan de rode bloedcellen van zoogdieren. Deze bacterie komt veel voor in gebieden waar veel mensen en wilde honden aanwezig zijn. Vooral oudere vossen zijn gevoelig voor deze bacterie