De beauceron is een hondenras uit Frankrijk (zoals de naam wellicht al doet vermoeden). Het ras werd vooral gebruikt om het vee te beschermen tegen wolven. In 1888 werd de naam Berger de Beauce (De Engelse naam) voor het eerst in het Franse leger door een dierenarts (Pierre Mégnin 1828-1905) gebruikt. Tijdens de 1e Wereldoorlog bleken beaucerons ook zeer geschikt als bode en speurhond. In Frankrijk wordt het ras nog steeds veel gebruikt als politie-en herdershond.
De beauceron behoort tot de FCI groep 1: herdershonden en veedrijvers. FCI-nummer: 44
Het karakter van de beauceron
Door de strenge selectie en opvoeding door de jaren heen is de beauceron een intelligente en gehoorzame gezelschapshond met een evenwichtig karakter.
Agressie, angst en wantrouwen zijn reden tot afkeuring van de rasstandaard voor de beauceron. Het ras toont niet altijd evenveel affectie, maar heeft een grote behoefte aan menselijk contact.
Kenmerken van de beauceron
De beauceron is een flinke, gespierde hond met een een opvallende dubbele hubertusklauw, iets wat bij andere rassen juist verboden is. Een hubertusklauw, ook wel wolfsklauwtje genoemd, is een extra teen aan de binnenkant van de achterpoten. Regelmatig controleren wordt aangeraden. Doordat ze de grond niet raken slijten de nagels niet waardoor ze terug in het vlees kunnen groeien en nare ontstekingen kunnen veroorzaken.
- Schofthoogte: 65-70 centimeter
- Gewicht: 40-50 kilogram
- Levensverwachting: 10-12 jaar
- Half hangende oren
- Korte vacht
De kleuren: beauceron harlequin en de beauceron noir et feu
De bekendste kleur voor dit ras is zwart met roestbruin. Deze kleur wordt officieel ‘noir et feu’ genoemd en ook wel ‘bas rouge’. Een opvallende variant en ook toegelaten via de standaarden van het ras is de beauceron harlequin (in het Nederlands ‘beauceron harlekijn’ een combinatie van grijs, zwart en vuurbruin).
Opvoeding
Opvoeden kan tot twee jaar (beaucerons zijn mentaal pas laat volwassen) oud veel tijd en energie kosten. Behandel een beauceron zorgvuldig en consequent, met een vaste maar nooit met een harde hand. Het is een echte “chien rustique”, een plattelandshond met een hekel aan een onrust en hectische toestanden. Bij schreeuwen en bruut optreden zal de hond in de war raken, zenuwachtig worden en soms zelfs bang en/of agressief.
Energie
Als familiehond moet je de geschiedenis en achtergrond niet vergeten. Het is een echte werkhond en trainingen en wedstrijden (speuren en behendigheid) worden dan ook aangeraden. De beauceron heeft een uitlaatklep voor zijn energie nodig en daarom ook flink wat beweging nodig. Met z’n weerbestendige vacht heeft het ras ook geen enkele moeite met kou of regen (in tegenstelling tot de meeste baasjes ..).
De beauceron is als herdershond en veedrijver gewend om 50 kilometer per dag te lopen en je kan dus uren met hem wandelen. Af en toe wat minder beweging is geen probleem, maar het ras rent liever door het bos dan dat het op de bank ligt.
Gezondheid
De beauceron is een gezond en sterk ras, mede door de strenge selectie als werkhond. Voor een grote hond wordt de beauceron relatief oud, 10-12 jaar. Door z’n flinke bouw is er wel enig risico op maagtorsie, daarom is het verstandig om bijvoorbeeld eerst te wandelen en dan te eten. Binnen het ras zijn ook heupdysplasie, elleboogdysplasie en doofheid bekend, maar bij fokkers wordt hier uiteraard streng op gelet.
Verzorging
Af en toe borstelen is meer dan voldoende. Vaak wassen wordt afgeraden omdat de balas van de weerbestendige vacht dan verloren gaat. Dus was de hond alleen als het echt nodig is, bijvoorbeeld als hij door dode dieren heeft liggen rollen.